De originele blog is te lezen op mijn Travelmessage blog.
Hallo Nederland (en de rest van de wereld die meeleest!)
Ik ben vandaag alweer in Siem Reap, maar deze blog gaat over de afgelopen dagen..
Na een prima vlucht kwam ik aan op de luchthaven van Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. Na een hele hectiek bij het visa-gebeuren kon ik het land in. Het visum verkrijgen stelt niet zo veel voor. Maar het hele vliegtuig moest diverse formuliertjes en een pasfoto inleveren bij een balie. Vervolgens gaat je paspoort langs het hele rijtje ambtenaren en op het eind stond weer het hele vliegtuig in een rij te wachten op het paspoort en om 20 dollar te betalen. Maar helemaal prima, het ging bij mij allemaal hartstikke goed en ik heb weer een extra stempeltje in mijn paspoort.
Ik had bewust een beetje gewacht bij het verkregen van het visum en het ophalen van mijn bagage. Ik had namelijk gelezen over tamelijk hectische en mogelijk agressieve tuk tuk-chauffeurs bij het vliegveld. Er is namelijk geen openbaar vervoer richting de stad. De meest agressieve waren dus mooi voor de eerste toeristen! Deze tactiek werkte prima volgens mij, want ik had een relaxede tuk tuk-chauffeur die me direct bij het geboekte guesthouse (Lazy Gecko Guesthouse) af wist te zetten. Tijdens het instappen sloot een Fransman zich bij mij aan om de kosten voor de tuk tuk te delen. Waarom ook niet he? Samen met Yann dus op naar Phnom Penh in de tuk tuk!
Bij het guesthouse aangekomen bleek dat de telefonische reservering nog goed was doorgekomen ook! Het kon niet op, alles zat gewoon mee. Het was nog een supergoed GH ook. Schoon, netjes, vriendelijk, leuke mensen. En overal gecko’s, maar die heb je hier in ieder gebouw.
Die avond niet veel meer gedaan. Samen met Yann (die in een naastgelegen guesthouse onderdak had gevonden) en twee Australiers wat biertjes gedronken en van het heerlijke Cambodjaanse eten gesmuld (Amok, Loc Lac en diverse curries: heerlijk!).
De volgende dag ben ik samen met Yann de stad gaan verkennen. Phnom Penh heeft geen echt heel grote trekpleisters, maar de stad heeft een heftige geschiedenis achter de rug. Net als heel Cambodja uiteraard.
Na in de ochtend een tempeltje en het koninklijk paleis te hebben bezocht, moest ik net als in Bangkok concluderen dat een Royal Palace vaak veel te duur en te touristisch is en eigenlijk niet zo heel veel toevoegt aan mijn reis. Maarja, ik ben blijkbaar bang om toch iets te missen, want ik blijf de koninklijke paleizen trouw bezoeken. Het is toch niet voor niets de nummer 1 trekpleister van het land?
’s Middags zijn we naar de Killing Fields gegaan en een museum waarvan me de precieze naam ontschoten is. Het was in ieder geval een oude school die in de tijd van Pol Pot omgebouwd was tot een verschrikkelijke gevangenis.
We liepen eerst over de Killing Fields en eerlijk gezegd.. raakte ons dat niet zo heel erg, ondanks dat we wisten wat er op deze plek 35 jaar geleden gebeurdde. Het was een weiland/ bosje, waar een beetje random wat bordjes neer leken te zijn gezet. Dat was de enige verwijzing naar die verschrikkelijke gebeurtenissen. Ik kan me van mijn bezoek aan Auschwitz nog herinneren dat me dat toen enorm aangreep, maar dat had ik nu dus niet.
Een en ander viel wel wat meer op z’n plek toen we in het museum bij de Killing Fields waren en ook bij de oude gevangenis. Daar kwamen de verhalen toch meer tot leven en spraken de vele foto’s van de vermoorden Cambodianen eigenlijk voor zich.
’s Avonds zijn we met z’n vieren de stad ingelopen om ergens wat te eten. Het Cambodjaanse voedsel is echt heerlijk (net als het Thaise overigens).
De volgende dag (vandaag dus) was het voor mij weer tijd om verder te gaan. Zo bijzonder vond ik Phnom Penh niet en ik kom er sowieso nog terug. Om 7u vertrok mijn bus richting Siem Reap, bekend van de Angkor Wat. Dat is dus wat ik de komende dagen ga doen.. Alle tempels hier bezoeken. En ik geloof dat ik de drie dagen die ik hiervoor uitgetrokken heb zeker wel nodig ga hebben!
Dat waren mijn afgelopen dagen in vogelvlucht. Foto’s komen wellicht later nog!
Verder mijn indrukken van Cambodja. In vergelijking met Thailand is het wat ruiger. Het verkeer is nog hectischer. De armoede is veel groter. In Thailand viel het nogal mee met bedelende mensen, maar hier zijn er duizenden gehandicapten en kinderen die bedelen. Tevens staan er bij iedere toeristische plek velen anderen die op de een of andere manier geld van je willen. Vaak met kopietjes van boeken of Lonely Planets.
Dat vind ik wel een lastige situatie om mee om te gaan. Het wordt sterk afgeraden om aan de bedelende kinderen geld te geven (dat legitimeert namelijk hun niet naar school gaan), los van het feit dat je het geld niet hebt voor alle bedelende kinderen die er rondlopen. Maar het is wel aangrijpend.
Natuurlijk draag je als toerist al bij aan het verbeteren van leefomstandigheden door naar dit land te komen (en standaard het dubbele bedrag te betalen overal waar je komt), maar je zou graag iets extra betekenen en doen.
Maar volgens mij is het verder een prachtig land. Ik ben benieuwd waar ik allemaal nog terecht ga komen. Maar voorlopig ga ik eerst een paar dagen tempelen!
Groetjes van Tijs!