De originele blog is te lezen op mijn Travelmessage blog.
Hoi allemaal!!
Allereerst een virtuele hieperdepiep hoera voor Oma Wonders, ons pap en alvast ook voor Leo (Lieke-papa).
Dan nu mijn avonturen van mijn laatste dagen!
Zondagavond ben ik met Harald naar Auckland terug gereden. Daar heb ik de nacht doorgebracht op de bank in zijn appartementje in hartje stad. De volgende ochtend vroeg opgestaan om om 07:30 bepakt en bezakt richting Coromandel Peninsula te gaan. Dit is een schiereiland ten oosten van Auckland (regio). Om 11:00 kwam ik aan in Coromandel Town (dat is een plaatsje daar, let op het verschil tussen regio en stadje (1600 inwoners ofzo)).
Daar werd ik opgewacht door Anna (die ik ken vanaf mijn eerste minuten in Nieuw Zeeland) en haar vriendinnen Hannah en Maike. Samen met hen en de schone Japanse dame, Amber, reis ik voorlopig door Nieuw Zeeland. De eerste twee nachten verbleven we in Coromandel Town, aan de westkust van Coromandel. Na mijn aankomst en wat gegeten te hebben zijn we ’s middags naar Waiau Waterworks geweest. Dit is een parkje waar vanalles te doen is. Allerlei kunstige voorwerpen die door water worden aangedreven of op een andere manier iets met water te doen hebben. Erg leuk om te zien allemaal en erg relaxed om daar onze tijd door te brengen.
Verder zijn we even naar een klein watervalletje gelopen en hebben we nog wat Kauri trees gezien. Daarna hebben we wraps gegeten, een aantal flesse wijn genuttigd (de goedkoopste ditmaal, maar voor mij is het “ganz egal!”) en lekker naar bed gegaan. We slapen in de Tui Lodge. Een erg vriendelijk en klein hostelletje. Leuke plaats om te verblijven.
De volgende ochtend zijn we om 10:00 op pad gegaan naar the far north of Coromandel. Een gebied met heel veel schapen en heel weinig mensen. De (grind)weg er naar toe werd steeds smaller, maar erg mooi om te rijden. Continu heb je de mooiste landschappen en je ziet zelden auto’s of huizen. Maar Amber bracht ons er veilig naar toe. Deze weg was op zich al een avontuur eigenlijk. Hierna zijn we de wandeling gaan doen. Omdat de heenweg toch al iets langer duurde dan verwacht, konden we niet de hele wandelroute doen. Gezien de embarmelijke conditie van de dames was dat echter sowieso geen optie geweest waarschijnlijk! Toen na anderhalf uur wandelen de eerste aangegeven ‘stopplaats’ werd bereikt (stond een uur voor) was dat dan ook genoeg voor mijn Duitse vriendinnen en zij bleven in de kleine baai. Ik besloot alleen een stuk verder te gaan, richting de tweede stopplaats. Een wandeling waar ook een uur voor stond. Na een half uur had ik die al bereikt en had daar een echt prachtig uitzicht over de omgeving. De weg terug was een stuk makkelijker (dat was namelijk omlaag) en dus was ik binnen het uur al weer terug. Daarna terug naar Amber gelopen met z’n allen. Het was echt een heel mooie wandelroute. Eerst een heel stuk door de weilanden met koeien, daarna een stuk door de bossen, bergje op en bergje af, langs baaien en met continu fantastische uitzichten. Erg geslaagd.
De weg terug zou over het zelfde smalle grindweggetje moeten gaan. Maar ondanks het feit dat er nauwelijks afslagen zijn, is het ons toch gelukt om op een verkeerd grindweggetje terecht te komen. Na een prachtige route, waar we overigens niets van zagen omdat het gewoon pikkedonker was, zijn we uiteindelijk toch weer op de Tui Lodge terecht gekomen! Daar een snel avondeten gehad, tassen ingepakt en op tijd gaan slapen.
De volgende dag (en dat is vandaag) was het weer tijd om te vertrekken namelijk. Eerst zijn we nog naar de Driving Creek Railway & Pottery gegaan. Dit was vroeger een pottenbakkerij, maar tegenwoordig wordt het landgoed weer teruggebracht naar de oorspronkelijke staat. Voor de mens zich er mee ging bemoeien dus. Hier is door een man eigenhandig een treinrails gebouwd die alles laat zien. Met dit proces is hij in de jaren ’70 begonnen en men blijft hiermee doorgaan. Erg mooi uitzicht, leuk om te zien. Hierna zijn we richting onze volgende bestemming vertrokken. Dat is Whitianga, aan de oostkust van Coromandel.
Hier verblijven we in On the beach Backpackers Lodge. Een erg leuk hostelletje met uitzicht over het strand. Waarschijnlijk zullen we hier zo’n 2 of 3 nachten verblijven en daarna Coromandel weer verlaten. Op naar het volgende avontuur in Nieuw Zeeland!